Η διαχείριση των χρησιμοποιημένων μαγειρικών ελαίων (ΧΜΕ) επηρεάζεται από την έλλειψη αυστηρών κανονισμών που θα διασφαλίζουν την ορθή διάθεσή τους, στα περισσότερα Ευρωπαϊκά Κράτη Μέλη.
Υπάρχει σήμερα πραγματική ανάγκη να θεσπιστούν κανόνες για τη συλλογή, την επεξεργασία και την ανακύκλωση των χρησιμοποιημένων μαγειρικών ελαίων, όπου θα καθορίζονται οι ευθύνες και υποχρεώσεις των παραγωγών αποβλήτων, καθώς και όλων όσων εμπλέκονται στην αλυσίδα των χρησιμοποιημένων μαγειρικών ελαίων. Ταυτόχρονα, το νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει να είναι σαφές και εναρμονισμένο με την Ευρωπαϊκή πολιτική, ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την προώθηση των χρησιμοποιημένων μαγειρικών ελαίων στην αγορά ως οικονομικό αγαθό με εμπορική αξία παγκοσμίως.
Τα συστήματα συλλογής χρησιμοποιημένων μαγειρικών ελαίων από τα νοικοκυριά δεν είναι πάντα μια βιώσιμη (κερδοφόρα) δραστηριότητα λόγω του υψηλού κόστους μεταφοράς σε συνδυασμό με τις μικρές ποσότητες συλλογής ανά νοικοκυριό. Για το λόγο αυτό, προκειμένου να επιτευχθούν oι φιλόδοξοι στόχοι ανακύκλωσης, απαιτούνται κίνητρα με μακροπρόθεσμη προοπτική ώστε να δημιουργηθούν και να λειτουργήσουν τα μικρά τοπικά συστήματα συλλογής.
H κατάταξη των χρησιμοποιημένων μαγειρικών ελαίων ως πρώτη ύλη για συμβατικά βιοκαύσιμα, καθώς και οι στόχοι για πραγματικά προηγμένα βιοκαύσιμα, θα μπορούσαν να επιταχύνουν τη διαδικασία αυτή. Από την άλλη, η λανθάνουσα δραστηριότητα κατηγοριοποίησης των πρώτων υλών πρέπει να ελέγχεται προσεκτικά και να περιοριστεί.
Έτσι, η πιστοποίηση και ο ποιοτικός έλεγχος είναι κρίσιμα ζητήματα. Το πεδίο πιστοποίησης πρέπει να οριστεί με σεβασμό προς την αειφορία. Παράλληλα θα πρέπει να εφαρμοστούν διεθνή συστήματα ποιοτικού ελέγχου, τα οποία θα αποδεικνύουν με αξιοπιστία την προέλευση της πρώτης ύλης που υπολογίζεται στη διπλή καταμέτρηση (double counting). Με αυτή τη στρατηγική, το σύστημα της διπλής καταμέτρησης θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε περισσότερες χώρες στην Ευρώπη.
Η ασαφής πολιτική γραμμή της ΕΕ δεν ενθαρρύνει τους εθνικούς φορείς χάραξης πολιτικής να ενισχύσουν τα κίνητρα για την ανάπτυξη των βιοκαυσίμων. Παράλληλα, η έλλειψη κανόνων ή στόχων για τα οχήματα που θα μπορούν να κυκλοφορήσουν με μείγματα υψηλότερης περιεκτικότητας σε βιοκαύσιμα αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη της αγοράς βιοντίζελ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να θεσπίσει τις κατάλληλες πολιτικές και κίνητρα προκειμένου να παροτρύνει τους κατασκευαστές οχημάτων -αλλά και τους πολίτες- να κινηθούν προς μια Ευρώπη με «πράσινα» καύσιμα, λαμβάνοντας υπόψη τη δυνατότητα μείωσης του CO2 που προσφέρει η χρήση βιοντίζελ. Μεταξύ των περιπτώσεων που μελετήθηκαν, η πολιτική της Δανίας για τη φορολογική απαλλαγή από τη μείωση CO2 λόγω χρήσης βιοκαυσίμων φαίνεται να είναι κατάλληλη.
Θα πρέπει σχεδιαστούν πιο σαφείς κατευθυντήριες γραμμές υποστήριξης της αγοράς βιοντίζελ, λαμβάνοντας υπόψη την ισορροπία της συνολικής ευρωπαϊκής αγοράς. Με αυτό το σκεπτικό δεν προτείνεται η θέσπιση εθνικών προστατευτικών μέτρων της αγοράς, αντίθετα τα προτεινόμενα μέτρα/πολιτικές θα πρέπει να βασίζονται στη συνεργασία και γνώση των προτεραιοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο, με ρυθμιστική παρέμβαση από τις ευρωπαϊκές αρχές.
Τα βιοκαύσιμα στην Ευρώπη μπορούν να έχουν ένα λαμπρό μέλλον. Ο ρυθμός ανάπτυξής τους όμως προσδιορίζεται σε υψηλό βαθμό από την ισχύουσα εθνική πολιτική και νομοθεσία.
Διαβάστε περισσότερα για την αγορά και το θεσμικό πλαίσιο των χρησιμοποιημένων μαγειρικών ελαίων:
